У папраўчай калоніі № 1, дзе сядзяць Віктар Бабарыка, Ігар Лосік і стрыечны брат Паўла Латушкі, мяняюць начальніка. «Люстэрку» стала вядома, што Андрэй Пальчык, які раней кіраваў установай, больш не займае гэтую пасаду. Інфармацыю нам паведамілі дзве не звязаныя паміж сабой крыніцы.
— У пачатку сакавіка ў чаце, дзе камунікуюць родныя асуджаных, з’явілася інфармацыя, што Пальчык хутка не будзе начальнікам ПК № 1, — кажа сваячка аднаго са зняволеных, які знаходзіцца ў гэтай калоніі. — Пра гэта расказала адна з дзяўчат, муж якой там сядзіць. Ёй трэба было падпісаць у Пальчыка заяву. Калі яна да яго прыехала, у начальніка ішла нарада. Яна доўга чакала. І ў гэты час пагаварыла з вартаўніком. Ён сказаў: «Вы выбралі найлепшы дзень. У Пальчыка сёння апошні рабочы». Здаецца, гэта было 1 сакавіка. Пасля гэтага іншыя таксама пачалі пісаць у чаце, што на спатканнях чулі ад родных пра адыход Пальчыка. Праз некалькі дзён з’явілася інфармацыя, што часовы выканаўца абавязкаў начальніка калоніі цяпер Вячаслаў Журко. Ён быў яго намеснікам. Куды адчаліў Пальчык — невядома. Некаторыя пісалі, што, магчыма, яго перавялі.
Пра тое, што Андрэй Пальчык больш не начальнік ПК № 1, «Люстэрку» расказаў і экс-палітвязень Аляксандр Кабанаў, які адбываў у гэтай установе частку тэрміну.
— Дзесьці месяц таму Пальчыка адправілі начальнікам калоніі-пасялення, якая цяпер будуецца ці рэканструюецца. У якім горадзе, не памятаю, — кажа Аляксандр Кабанаў. — Ёсць цікавы нюанс: усе думалі, што Пальчык пойдзе начальнікам УДВП па Віцебску (гаворка пра Упраўленне Дэпартамента выканання пакаранняў МУС па Віцебскай вобласці. — Заўв. рэд.), то-бок на павышэнне. А тут яго адпраўляюць у калонію-пасяленне, якая рангам ніжэйшая за ПК.
Са словаў Аляксандра Кабанава, цяпер абавязкі начальніка калоніі часова выконвае Вячаслаў Журко.
— За Пальчыкам ён быў намеснікам начальніка па аператыўнай і рэжымнай працы, — адзначае суразмоўца.
З чым менавіта звязаны перавод Андрэя Пальчыка з ПК № 1, Аляксандр Кабанаў дакладна не ведае. Адна з яго здагадак: у калоніі было шмат парушэнняў і «не дзейнічаць было непрыгожа».
Што кажуць у калоніі
У прыёмным пакоі начальніка ПК № 1, куды мы патэлефанавалі як звычайныя грамадзяне, каб запісацца на прыём да кіраўніцтва, сказалі, што прыём грамадзян цяпер праводзіць «выканаўца абавязкаў». Пытанне, ці працуе яшчэ Андрэй Пальчык, пакінулі без адказу.
Чым вядомая ПК № 1
У панядзелак, 20 сакавіка, стала вядома, што палітвязень Ігар Лосік, які цяпер знаходзіцца ў ПК № 1, спрабаваў скончыць жыццё самагубствам. Паводле інфармацыі праваабаронцаў, Ігара адправілі ў ШІЗА. Там ён доўгі час трымаў галадоўку, а потым парэзаў сабе рукі і шыю. Яго адправілі ў медсанчастку.
Здзейсніць суіцыд у ШІЗА гэтай установы спрабаваў і экс-палітвязень Аляксандр Кабанаў. Раней у інтэрв'ю «Люстэрку» ён расказваў, што яго тройчы адпраўлялі ў штрафны ізалятар. Апошні раз умовы ў камеры аказаліся такімі, што мужчына не вытрымаў і брытвавым станком парэзаў вены. Яму наклалі 68 швоў.
— Стан быў такі: альбо выйду адсюль інвалідам, альбо не ведаю што, — успамінаў мужчына.
Пра становішча ў калоніі Аляксандр Кабанаў расказваў так:
— Яшчэ да прыезду туды разумеў, што гэта за месца. Падчас этапаў я размаўляў з людзьмі, якія ўжо пабывалі ў калоніях. Пра «адзінку» хадзілі самыя змрочныя чуткі. Казалі, там наогул трэшак. Які? Асабліва не тлумачылі. <…> Наогул, калі я толькі туды (у ПК № 1. — Заўв. рэд.) прыехаў, на мяне адразу ж склалі акт за расшпіленыя гузікі. За ім у той жа дзень рушыў другі: нібыта колькасць фатаграфій, якія ў мяне былі, не адпавядае заяўленай у вопісе. Потым мяне паставілі мыць унітазы. Я адмовіўся — і мяне на месяц закрылі ў ШІЗА ў адзіночцы.
Гэта не адзіныя выпадкі жорсткага абыходжання ў ПК № 1, якія сталі вядомыя. У лютым 2023-га адзін з чытачоў расказаў «Люстэрку» пра інцыдэнт з расіянінам Мікалаем Хролам, які адбываў пакаранне ў гэтай установе. Паводле суразмоўцы, зняволенаму зламалі ключыцу, а потым яе не лячылі. «У выніку костка не так зраслася і ўпіраецца ў горла», — казаў ён, дадаючы, што ў такім стане Мікалая прымушалі працаваць. Знаёмыя мужчыны тады адпраўлялі скаргі ў СК, МУС, Генпракуратуру і ДВП. Але на той момант адказу ад сілавых ведамстваў не было.
